Ons lichaam als informatiedrager
- 1 day ago
- 2 min read
Ons systeem reageert soms “jonger” dan je huidige zelf. Je zenuwstelsel leeft namelijk altijd in het nu, maar het reageert met de kennis van toen. Dat wat zich van toen en daar nog altijd hier en nu bevindt, wordt dus beleefd als hier en nu.
Dat is de paradox van regulatie. De Polyvagaal Theorie laat zien dat je lichaam niet wacht op jouw gedachten om te bepalen of iets veilig is. Het maakt razendsnel een inschatting op basis van vroegere ervaringen.
Soms gebeurt er iets kleins: een blik, een toon, een onverwachte verandering.
En voor je het weet, trek je samen, stokt je adem of ga je “uit”.
Niet omdat je zwak bent.
Maar omdat je systeem zegt: “Dit lijkt op iets van vroeger. Voorzichtig.”
Die reactie nestelt zich in je spieren als een micro-bevriezing, in je emoties als een golf die je niet kunt plaatsen, in je gedachten als een oud verhaal dat weer opduikt, maar ook in je energieveld als een plots verkleinde aanwezigheid.
Het is opgeslagen spanning als oplossing die ooit nodig was.
Je nervus vagus probeert je steeds terug te brengen naar regulatie, naar dieper ademen, naar zachtheid.
Maar het kan pas ontspannen wanneer jij veiligheid erváárt, niet wanneer je jezelf toespreekt dat je veilig zou moeten zijn.
Regulatie is geen trucje.
Het is het langzame, liefdevolle herschrijven van je binnenwereld, laag voor laag.
Tot ook je lichaam weer gelooft wat je hoofd al weet: “Ik ben hier. Het is nu en ik ben veilig.
Lukt je dat niet alleen? Gooi dan een hulplijn uit. Wil je er meer over leren en anderen begeleiden in hun helingsproces? Neem dan een een kijkje bij de opleiding Mind-Body-Soul therapie van Hartenrijk academie. De volgende groep waarvoor aangemeld kan worden start 1 april.
