Schrijfsels voor Mind, Body & Soul

Angst, onrust of schichtigheid kunnen voelen alsof er iets mis is met je. Maar vanuit je zenuwstelsel gezien zijn het 'slechts' activatiesignalen. Tekens dat je systeem méér prikkels binnenkrijgt dan het op dat moment kan verwerken. Je lichaam doet precies wat het is ontworpen om te doen: het probeert je veilig te houden. Angst en onrust ontstaan wanneer de natuurlijke beweging van spanning niet kan doorstromen en ergens blijft hangen. Niet omdat je te gevoelig bent, maar omd

Burn-out lijkt van buiten een uitputting van energie, maar van binnen is het vaak iets anders: een plek waar beweging lange tijd is vastgelopen. Je systeem heeft te lang meer gegeven dan het kon bijtanken. Niet omdat je niet sterk genoeg was, maar omdat je innerlijke kompas steeds opnieuw vroeg om dóór te gaan. In je zenuwstelsel ontstaat dan een stil conflict: aan de ene kant je ventrale systeem dat verbinding zoekt, aan de andere kant je overlevingsbehoefte die roept: “Niet

Wanneer je je zenuwstelsel leert begrijpen, ontdek je dat heelwording geen eindpunt is, maar gaat over de reis. Een voortdurende dans tussen spanning en ontspanning, tussen verleden en heden, tussen contractie en expansie. De Polyvagaal Theorie toont ons dat regulatie niet betekent dat je nooit meer getriggerd raakt, maar dat je steeds sneller de weg terugvindt naar jezelf. Je systeem leert opnieuw dat veiligheid niet buiten je ligt, maar in je doorstroomt. In deze fase begin

Er komt een moment in je proces waarop regulatie niet langer een toevallige ervaring is, maar een herkenbare staat. Een plek waar je lichaam iets in jezelf begint te vertrouwen wat lang onvindbaar leek. Het moment waarop een gevoel van veiligheid sterker wordt dan gewoonte. Het gebeurt niet plotseling. Het is een langzaam verschuiven, zoals het eerste ochtendlicht dat het donker niet verdrijft, maar simpelweg overstemt. Het gebeurt niet in je comfortzone, maar net daar buiten

Alles heeft zijn eigen tijd, zijn eigen timing. Dat moment herken je niet altijd als prettig. Soms is het onrust, vermoeidheid, trillingen, pijn of emoties die je niet kunt plaatsen. Vanuit de Polyvagaal Theorie weten we dat wanneer je zenuwstelsel verschuift van “bescherming” naar “regulatie”, oude energie weer begint te stromen. Dat kan zich uiten in dingen als spontane ademveranderingen, tintelingen of warmte, een golf van verdriet of opluchting, herinneringen die even opl

Regulatie is geen grootse ervaring. Het is subtiel. Bijna onopvallend. Zoals het zachte kantelen van je adem wanneer je lichaam voor een moment gelooft dat het veilig genoeg is om los te laten. De Polyvagaal Theorie laat zien dat je zenuwstelsel in drie hoofdlagen beweegt: activatie, overleving, en verbondenheid. En reguleren betekent niet dat je altijd in verbondenheid moet zijn, maar dat je kunt schommelen tussen die staten zonder jezelf te verliezen. Je leert als het ware

Opgeslagen spanning ontstaat zelden in één moment. Het is eerder een verzameling fluisteringen die je systeem ooit heeft opgevangen en heeft bewaard, omdat ze toen te groot, te onverwacht of te overweldigend waren. Je lichaam spreekt die taal nog steeds. Soms voel je het als een druk op je borst. Als een onverklaarbare vermoeidheid. Als een emotie die niet past bij de situatie. Of als een sluier tussen jou en je levenslust. De Polyvagaal Theorie helpt ons begrijpen dat spanni