Rouw, verlies, verdriet, trauma, onrecht, allemaal beladen woorden. Onderwerpen die we het liefst vermijden, maar vaak hand in hand gaan.
Toch horen ze ook bij juist die dingen die het leven de moeite waard maken. Immers, zoals Johan Maes het al verwoordde "Rouw is de prijs die wij mensen betalen voor hechting".
Of dat nu hechting is aan een baan, een dier, een (ongeboren) kindje dat niet geboren mag worden, een dierbare of je kind dat al dan niet onverwachts overlijdt, een echtscheiding, misbruik of ziekte die je zomaar overkomt en wat er voor zorgt dat je je puurheid of je vertrouwen in het leven verliest.
Levend verlies en doodgerelateerd verlies.
Maar ook bijvoorbeeld nare en/of traumatische ervaringen in je kindertijd kunnen voor rouw en overlevingsmechanismes zorgen, soms zonder dat je je dit realiseert.
Het ervaren van verlies, zit in grote én in kleine dingen. In je lichaamsgeheugen, in je gewoontes, in je herinneringen, je emoties en verwachtingen. En het liefst willen we het 'niet weten'. Maar soms hebben we die keus helaas niet. Zeker niet wanneer we te maken krijgen met neven effecten als herbelevingen, slapeloosheid, fysieke-/spanningsklachten, hyperventilatie of angst.

Iets wat belangrijk voor je was, iets wat je identiteit vormde, iets wat je 'zekerheid', liefde, vertrouwdheid gaf, maar een nieuwe plek nodig heeft.
Heftige emoties kunnen elkaar dan afwisselen. Het kan voelen alsof je in een tsunamie belandt, alsof alle grond (en zekerheid) onder je voeten weg zakt. Je kunt het gevoel hebben dat het leven geen zin meer heeft, nutteloos.
Het opnieuw zoeken naar betekenis voor de toekomst kost tijd. Je slingert heen en weer, tussen verlies en toekomst. Je moet als het ware je leven en jouw rol daarin opnieuw uitvinden. Deze afwisseling tussen het verlies en de pijn die je daarvan ervaart en je zoeken naar je weg voor de toekomst, het weer leren / mogen genieten, het verder gaan met je leven, het hervinden van jouw nieuwe jij, waarin je verlies geïntegreerd is, wordt dan voor een bepaalde periode afgewisseld. Deze periode is zolang als jij nodig hebt.
Wanneer je echter het gevoel hebt, of na verloop van tijd krijgt, dat je beheerst wordt door je verlies, je het gevoel hebt dat er 'geen toekomst meer is voor jou', wanneer je naast je rouwproces angst of depressieve klachten gaat ervaren of wanneer je geplaagd wordt door herbelevingen van laatste herinneringen, gebeurtenissen, geuren of beelden, wordt het tijd om na te denken over hulp. Hulp zodat je op verhaal kunt komen, hulp bij het verwerken van je verlies, trauma of herbelevingen. EMDR of ander aanbod kan je helpen om jezelf opnieuw uit te vinden en je kracht opnieuw te gaan ervaren, zodat je je verlies een plek kunt geven in je toekomstige ik / je trauma niet langer je leven beheerst.

Maar ook wanneer je je eenzaam voelt , omdat je je naasten niet voor de zoveelste keer wilt of kunt 'belasten' met hetzelfde verhaal of je het gevoel hebt dat het "nu wel eens klaar moet zijn, want het is al .... lang geleden", maar je dit in jouw proces nog niet op die manier ervaart, ook dan kan Hartenrijk ondersteuning bieden.